Mensen die in grote financiële nood zitten staan vaak onder grote spanning. Want waar geef je dat kleine beetje geld aan uit, hoe kom je van je schulden af? Daar rustig over nadenken wordt door stress geblokkeerd, zeker als er ook kinderen zijn die dagelijks moeten eten en drinken. De Voedselbank kan de directe zorgen over een goede maaltijd verlichten, zodat mensen wat tot rust kunnen komen en ruimte kunnen gaan voelen om niet alleen over de korte termijn maar ook weer
over de lange termijn te gaan denken. Ik vind het fijn – met heel veel anderen- vrijwilliger bij de Voedselbank te zijn en met elkaar mensen te steunen die vol  tegenslag en pech getroffen zijn in hun minimale bestaansbehoeften. Het werk geeft daarbij ook mijn leven betekenis. Binnen het bestuur is mijn aandachtsgebied  De gebruiker van de Voedselbank. Daarbij stel ik mij vragen als: Zijn we wel toegankelijk genoeg? Hoe kunnen we ons zo openstellen dat mensen die ons nodig hebben schaamte en schroom overwinnen om de stap naar de Voedselbank te zetten?

Kinderen hebben mijn speciale aandacht omdat zij -zeker als ze jong zijn- afhankelijk zijn van volwassenen. Armoede is een risicofactor die een gezonde  ontwikkeling in de weg kan staan. Kinderen voelen schuld, schaamte en stress van ouders maar moeten er zo min mogelijk door belast worden.